Στο Τζάμπορη, που για πρώτη φορά οργανώθηκε στην Ελλάδα από τις αρχές μέχρι τα μέσα Αυγούστου 1963 στο Σχοινιά Μαραθώνα Αττικής, συμμετείχαν 14.000 Πρόσκοποι από 85 χώρες του κόσμου. Με την ευκαιρία του μεγάλου αυτού γεγονότος επισκέφτηκαν την χώρα μας πανω από 300 δημοσιογράφοι και ανταποκριτές ξένων πρακτορείων και 30.000 περίπου επισκέπτες από όλα τα μέρη του κόσμου.

Το εξώφυλλο του διαφημιστικού φυλλαδίου

Ο χώρος του Τζάμπορη καταλάμβανε 5.000 περίπου στρέμματα του Σχοινιά, στον όρμο Μαραθώνα, περίπου 26 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Η κατασκήνωση αναπτυσσόταν πίσω ακριβώς από την πευκόφυτη αμμώδη παραλία, μήκους 3 χιλιομέτρων. Αυτός ο φιλήσυχος και γραφικός κατασκηνωτικός χώρος ήταν κάποτε ένα διάσημο πεδίο μάχης. Το έτος 490 π.Χ. μια μεγάλη μάχη για ελευθερία και υψηλά ιδανικά, έλαβε χώρα. Μετά το τέλος της μάχης ένας Αθηναίος στρατιώτης, ο Φειδιππίδης, πήγε τρέχοντας μέχρι την Αθήνα, φορώντας ακόμη τη πανοπλία του, για να ανακοινώσει τη νίκη της πόλης του. Μόλις έφτασε στις Πύλες της πόλης φώναξε "Νενικήκαμεν!" και σωριάστηκε νεκρός, εξαντλημένος από την κούραση. Ήταν προς τιμή του ατρόμητου αυτού αγγελιοφόρου που καθιερώθηκε ο Μαραθωνίος Δρόμος στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 1896, και ο οποίος πραγματοποιείται ανελλειπώς έκτοτε. Στον ίδιο αυτό χώρο οι Πρόσκοποι του Κόσμου ενώθηκαν το καλοκαίρι του 1963 για την ειρήνη και τα υψηλά ιδανικά.

Το σήμα του "Μαραθωνοδρόμου",
της εφημερίδας του Τζάμπορη

Το Τζάμπορη διαιρούταν σε 11 υποκατασκηνώσεις σε κάθε μια από τις οποίες κατασκήνωναν 1.200 περίπου Πρόσκοποι με τους Βαθμοφόρους τους. Η κάθε υποκατασκήνωση έφερε το όνομα μιας από τις φυλές των Αθηναίων και Πλαταιών που πολέμησαν στον Μαραθώνα. Άλλες 5 υποκατασκηνώσεις στέγαζαν τα μέλη της Διοίκηκης και του Εργατοτεχνικού Προσωπικού. Στο Τζάμπορη υπήρχε ταχυδρομείο, τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις, δίκτυο ύδρευσης και φωτισμού. 20 χιλιόμετρα δρόμων κατασκευάστηκαν στο εσωτερικό της Κατασκήνωσης. Υπήρχαν αναψυκτήρια, αμφιθέατρο 20.000 θέσεων, η πλατεία των Εθνών, χώροι Εκθέσεων Εθνών, εστιατόρια για το Διοικητικό Προσωπικό (οι Πρόσκοποι μαγειρεύουν μόνοι τους) και το Ελληνικό Χωριό, μια περιοχή με χαρακτηριστικούς νησιώτικους, πεδινούς και ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας. Στο Ελληνικό Χωριό προβαλλόταν έντονα η Ελληνική δραστηριότητα και ο Ελληνικός τρόπος ζωής σε συνδυασμό με οπτικές, γαστριμαργικές και ψυχαγωγικές εκπλήξεις.