Η Ελληνική σημαία κυμάτιζε ήδη πάνω από την πεδιάδα
του Μαραθώνα, 3 μέρες πριν φτάσουν οι ξένες αντιπροσωπείες.

Οι πρώτοι Έλληνες Πρόσκοποι που είχαν ήδη εγκαταστηθεί στο
Μαραθώνα σκόρπισαν παντού για να βοηθήσουν
τις ξένες αντιπροσωπείες.

Ο ήλιος είχε πια βασιλέψει την ώρα που οι τελευταίες
αντιπροσωπείες πιάναν την θέση τους στην πλαγιά του λόφου.

Ο ήχος του "κουντού" κόβει τη σιγαλιά της νύχτας.
Εκπρόσωποι από τις χώρες των προηγούμενων Τζάμπορη
ανάβουν τους κύλικες και τελευταίος ο J.P. Silvestre των Φιλιππίνων
ανάβει τον κύλικα του 10ου Παγκόσμιου Τζάμπορη,
που έγινε το 1959 στο Μακίλινγκ Πάρκ.

Ο κύλικας του 10ου Παγκόσμιου Τζάμπορη περνά στα ελληνικά
χέρια και ανάβει έτσι ο Κύλικας της Φιλίας του Μαραθώνα.
Επεφυμίες δονούν τον αέρα, το Τζάμπορη αρχίζει!

Το φως από τον Κεντρικό Κύλικα Φιλίας
μεταφέρεται στις υποκατασκηνώσεις.

Τις πρώτες μέρες οι τρεις σημαίες έξω από το Γενικό Αρχηγείο
καθώς και όλες οι εθνικές σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες σε μνήμη
της αντιπροσωπείας των Φιλιππίνων που χάθηκε τόσο τραγικά
στο αεροπορικό δυστήχημα στη Βομβάη.
Ο χώρος που θα κρατούσε στην κατασκήνωση η αντιπροσωπεία
αυτή, στην υποκατασκήνωση Αιαντίδος, έμεινε κενός σε ένδειξη
τιμής.Λίγες μέρες όμως μετά την έναρξη του Τζάμπορη, μια
συμβολική αντιπροσωπεία από τρεις Προσκόπους των Φιλιππίνων
ήρθε αεροπορικά και το πρώτο πρωί προγευμάτισαν με τον
Αρχηγό της Κατασκήνωσης, τον Έφορο Οργάνωσης, τον
Συνταγματάρχη J.S. Wilson και τον J.P. Silvestre.